[ad_1]
آیا تراپیست ۱ بی به تایتان، قمر زحل شبیه است؟
اندازه‌گیری‌های قبلی جیمز وب از تابش سیاره‌ی تراپیست ۱-بی در تک طول موج ۱۵ میکرومتری نشان داد که وجود جو ضخیم غنی از دی‌اکسید کربن در آنجا بعید است؛ زیرا دی‌اکسید کربن به شدت نور را در این طول موج جذب می‌کند و بنابراین تابش دیده‌شده را به شکل محسوسی کاهش می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
یافته فوق باعث شد پژوهشگرها در سال گذشته به این نتیجه برسند تراپیست بی ۱ به احتمال زیاد یک توپ سنگی است که سطح تاریک آن زیر بمباران تشعشعات ستاره‌ای و برخوردهای سیارکی قرار دارد. در مقابل، اندازه‌گیری‌های جدید که در طول موج متفاوت ۱۲٫۸ میکرومتر جمع‌آوری شده‌اند، نه‌تنها جوی غلیظ و غنی از دی‌اکسید کربن را نشان می‌دهند، بلکه جوی حاوی مه بسیار انعکاسی شبیه به مه‌دود دیده‌شده در زمین را آشکار کرده‌اند.
به گفته‌ی پژوهشگرها، مه یادشده باعث می‌شود جو فوقانی سیاره گرم‌تر از لایه‌های زیرین باشد و محیطی را ایجاد کند که دی‌اکسید کربن به جای جذب نور از خود نور ساطع کند و به این ترتیب فقدان مشاهدات قبلی را توجیه می‌کند. لین دسین از نویسندگان مطالعه می‌گوید: «داشتن دو نقطه داده برای تراپیست ۱ بی حالا به ما امکان می‌دهد تا سناریوهای جایگزین برای جو آن را درنظر بگیریم.»
میشیل مین یکی از نویسندگان پژوهش از مؤسسه پژوهش‌های فضایی SRON هلند می‌گوید: «چنین تغییراتی معمولا در تایتان، بزرگ‌ترین قمر زحل رخ می‌دهد؛ اما انتظار می‌رود شیمی موجود در جو تراپیست ۱ بی بسیار متفاوت از تایتان یا هر جسم سنگی دیگری در منظومه شمسی باشد. نگاه کردن به جوی که قبلا هرگز ندیده‌ایم می‌تواند جالب باشد.»
پژوهشگرها حالا در حال ردیابی چگونگی توزیع مجدد گرما در سیاره در طول چرخش آن به دور ستاره‌ی میزبان هستند. این یافته به آن‌ها در شناسایی جو سیاره کمک می‌کند. میشائیل گیلون، ستاره‌شناس دانشگاه لیژ بلژیک که رهبری گروه بین‌المللی کشف هفت سیاره تراپیست ۱ را برعهده داشت می‌گوید: «اگر جوی وجود داشته باشد، گرما باید از سمت روز سیاره به سمت شب آن توزیع شود. بدون جو، توزیع مجدد گرما حداقل خواهد بود.»
مطالعه ۱۶ دسامبر در مجله نیچر منتشر شد.
[ad_2]
